De hoofdstad van Argentinië, met z'n 3 miljoen inwoners. Gelegen aan de Rio de la Plata en het kloppend economisch en cultureel hart van het land. Eens kijken wat het ons allemaal te bieden heeft?!
1e blogbericht door Jonathan:
Nadat we even konden wennen aan de warmte rond Puerto Madryn, was de povere 18 graden en lichte motregen die ze aangaven in het vliegtuig toch ietwat teleurstellend! Nu goed, eerst maar eens op ons appartement komen, want ons vliegtuig mocht even blijven rondcirkelen boven Buenos Aires. Niet dat wij hier veel aan hadden, want je kon maar sporadisch door het wolkendek heen kijken. Van wat we konden zien leek het inderdaad wel op de grootste stad die we tot nogtoe in Zuid Amerika aantroffen. Andermaal herenigd met onze bagage kon de tocht met bus en metro richting ons appartement starten! Een appartementje met een zwembad zowaar!! Benieuwd of we daar de komende dagen iets aan zouden hebben.
Ontvangen werden we door een Venezolaanse schone. Direct werden ons ook alle opties in Buenos Aires uit de doeken gedaan! Tango of voetbal kijken! Fietsen huren of gegidste wandelingen! Keuzes gingen gemaakt moeten worden de komende uren en dagen.
Nadat we de basis van onze kleerkast uitpakten, 5 minuten werk dus, bekeken we even onze opties voor de komende 3 dagen.. Altijd interessant om dag 1 in te plannen met gegidste wandelingen.. echter past in Buenos Aires de gehele Belgische bevolking! Om eentje van deze grote in een mooi tempo te bekijken lijkt een fiets dus nuttig! We hadden ook al een soort fietspaden gezien bij het wandelen naar het appartement.. een nieuw concept! Want fietspaden is niet het populairst in Zuid Amerika..
Hoe we het aanpakten:
Dag #1:
Origineel ontstonden 2 legendarische voetbalclubs in dit gebied. De gids kon de naam van het andere team niet over zijn lippen brengen, maar eigenlijk is het andere team de oudere broer. River Plate. Echter is River Plate al een tijdje niet meer aan dit district gebonden, want om burgermoorden en oorlogen uit te sparen besloot een van de presidenten van Argentinië dat Boca en River Plate een allesbeslissende match moesten spelen om te beslissen wie er in dit district aanwezig moest blijven. Boca won en hierdoor moest River Plate verhuizen. Zij verhuisden naar het Noorden waardoor ze automatisch meer aristocratische fans kregen. De creatie van een mythische ploeg voor de rijken én een ploeg van het volk!
Na wat te praten over de plaatselijke religie ging onze tocht verder richting Caminata. Buenos Aires ligt aan de monding van een rivier en dus ook aan zee. Wat resulteerde in de grootste haven van Argentinië. Het plebs had net zoals in Valparaiso (Chile) de restjes verf van de schepen in de haven gebruikt om hun huizen een frissere toets te geven. Dit resulteerde in een kleurrijke boel, maar terwijl we hier door de straten flaneerden, kwam er een einde aan de droogte voor deze dag. Ponchotijd! Iets zoals een vuilzak over je lichaam trekken dus!
Hop, terug de fiets op en op weg naar het modernste deel van de stad. Een deel waar de politie van Buenos Aires geen bevoegdheden heeft. Het is namelijk een eiland en hier deelt de havenpolitie de lakens uit. Trouwens.. nergens zagen we zoveel politie als in Buenos Aires op onze reis. Hoe wordt een haven het modernste en rijkste gebied hoor ik je vragen.. ? Wel.. de sukkelaars hadden rond dit eiland de grootste haven van Argentinië proberen bouwen. Kades waren klaar, kranen stonden.. opslagruimtes check..
Ze hadden enkel geen rekening gehouden met de diepgang van de haven.. dus al snel werd ontdekt dat ze de haven voor niets bouwden. Jaren laten verkommeren deze buurt, maar de zoektocht naar nieuwe bebouwbare gebieden vond dit plots een goeie opportuniteit. Dicht van het centrum worden hier de hoogste wolkenkrabbers van Zuid Amerika gebouwd en hebben ze zelfs wolkenkrabbers waar ze een soort twin tower van maakten. Echter is de verbinding hier geen gewone wandelgang.. nee een zwembad is een betere optie als verbinding!
Ja, dit is het gebied voor de echte rijken. Niet zo het gebied voor onze gids. Hij had het toch niet zo voor deze "posh" people.
Ze hadden enkel geen rekening gehouden met de diepgang van de haven.. dus al snel werd ontdekt dat ze de haven voor niets bouwden. Jaren laten verkommeren deze buurt, maar de zoektocht naar nieuwe bebouwbare gebieden vond dit plots een goeie opportuniteit. Dicht van het centrum worden hier de hoogste wolkenkrabbers van Zuid Amerika gebouwd en hebben ze zelfs wolkenkrabbers waar ze een soort twin tower van maakten. Echter is de verbinding hier geen gewone wandelgang.. nee een zwembad is een betere optie als verbinding!
Ja, dit is het gebied voor de echte rijken. Niet zo het gebied voor onze gids. Hij had het toch niet zo voor deze "posh" people.
We naderden nu het belangrijkste plein van de stad! Plaza de Mayo. Omcirkeld werd dit door het Roze huis, de Metropolitan kathedraal, 2 grootste banken van het land, ... Cabildo. Echter lag het helemaal in de werken. Ze hadden ook verkiezingen binnenkort zeker?
Hier stond er ook plots een spreker voor de weeskinderen van Buenos Aires midden in onze groep..eigenlijk gewoon weer een vriend van een gids die via de gids probeert een extra centje te maken... gelukkig hadden we ook wat Engelsen in onze groep die een duit in zijn zak staken! Dit creërde wel even weer een appart gevoel!
Hier stond er ook plots een spreker voor de weeskinderen van Buenos Aires midden in onze groep..eigenlijk gewoon weer een vriend van een gids die via de gids probeert een extra centje te maken... gelukkig hadden we ook wat Engelsen in onze groep die een duit in zijn zak staken! Dit creërde wel even weer een appart gevoel!
Tijd werd het voor de laatste stop van deze ronde. Een slagader door de stad van maar liefst 10 vakken breed rijden in elke richting. 2x 5 vakken rijden in elke richting. Dit resulteerd in de tweede breedste straat van Zuid-Amerika. Dit lijkt hoe een grote stad zijn circulatieprobleem probeert op te lossen.. Als de straten te smal of klein worden, gewoon een rij huizen en gebouwen van Noord naar Zuid slopen zonder mededogen en een superbrede straat maken!
Na heen en terug naar ons hostel geweest te zijn sloten we ons aan bij het circuit fietsen voor de middag. Tot onze verrassing werd dat een privétocht, want door de regen in de morgen zagen velen het wellicht niet meer zitten. Deze jongen, was ook muzikant! Zo proberen muzikanten in Buenos Aires extra centjes te verdienen dus. Hij vulde wat aan op de informatie die we in de morgen al geabsorbeerd hadden en we bezochten de meer noordelijke delen van de stad. De Engelse toren stond op het programma. Een geschenk van Groot Brittannië dat er wat uitziet als een mini Big Ben.. echter heet hij nu Monumental Tower in plaats van English Tower door een akkefietje omtrent een eilandgroep die ze in Argentinië de Malvinas noemen. ;-) De Engelsen zijn niet de beste vrienden van onze gastheer zo blijkt al een tijdje. Sowieso was dit deel van de stad voor de traditioneel rijken weggelegd en weerspiegeld het iets van die grandeur van die tijd!
Prachtige herenhuizen.. kastelen eigenlijk. Waar er Italiaans marmer voor moest geïmporteerd worden. Franse invloeden. We denken steeds vaker aan Parijs als we hier rondkijken.
Prachtige herenhuizen.. kastelen eigenlijk. Waar er Italiaans marmer voor moest geïmporteerd worden. Franse invloeden. We denken steeds vaker aan Parijs als we hier rondkijken.
Als we dan ook nog rondlopen op La Recoleta Cementary, die wat gebaseerd is op Père la Chaisse in Parijs is het compleet.
Hier konden we even stil staan bij het graf van Eva Peron en enkele andere leiders van Argentinië.
In sé waren ze allen corrupt en hadden iets van dictoriale trekjes, maar Evita en haar man waren geliefder bij de natie.
Hier konden we even stil staan bij het graf van Eva Peron en enkele andere leiders van Argentinië.
In sé waren ze allen corrupt en hadden iets van dictoriale trekjes, maar Evita en haar man waren geliefder bij de natie.
Dit blijkt ook later als we bij het justitiepaleis komen en de gids met een korte zin het justitiepaleis omschrijft als een plaats waar ze hun werk niet doen. Meer valt er voor hem over dit toch wel mooie gebouw niet te zeggen.
Dag #2:
Een soort rommelmarkt deels, maar ook nieuwe zaken en vooral veel artistieke kunst.
Automatisch komen we ook aan op wat plaatsen waar we gisteren met de fiets passeerden, maar nu kunnen we er iets langer bij stilstaan of de herinnering nog wat dieper verankeren in ons diepste.
Uiteindelijk stappen we het Roze huis volgens afspraak binnen. Tegenwoordig schildert men het gewoon roze, maar een van de theorieën is dat het Roze huis door de mengeling van bloed en vet van beesten die de Spanjaarden destijds op hun basis smeerden om het weersbestendiger te maken voor de roze kleur zorgde. In principe is het Roze huis gewoon de tegenhanger van het Witte huis die ze in dat andere Amerikaanse land hebben.
Verder probeerden we nog even het graf van de belangrijkste Argentijn ooit te vinden in de Metropolitan kathedraal. Hadden ze beslist om het net nu te renoveren. San Martin zou ietwat schuin begraven liggen in de kathedraal.. met zijn hoofd schuin naar beneden zodat hij met zijn hoofd in de hel aanwezig is.. Het is dus duidelijk dat de kerk en de man die Argentinië zijn vrijheid en onafhankelijkheid van het Spaanse jut wist te brengen geen vrienden zijn. Toch mocht hij er begraven worden...
Tijd voor de burger en bier die we besteld hadden! Aansluitend konden we een klassieker meepikken in het Argentijnse leven. Racing Club mocht thuis tegen River Plate spelen. Een voetbalstadium die groter is als eender welk stadium in België om te beginnen. Een helse thuisatmosfeer ook.
Dat is niet moeilijk uiteraard, want bij matchen tussen de grote 5 van Argentinië zijn er geen fans van de uitploeg toegelaten. Op die manier zijn er dus ook geen rellen voor of na de match. Zoals het in voetbal vaker gaat.. had de ploeg met de meeste kansen en het mooiste voetbal geen geluk in afwerking in de zone van de waarheid.. en het noodlot sloeg dan ook toe als de tegenstander een lullig doelpunt maakte. Later besliste ook de scheidsrechter om hen aan een extra doelpunt te helpen. 0-2 voor River Plate dus. Scheidsrechter was kop van jut! Zijn moeder raakte verwikkeld in onaanvaardbaar taalgebruik.. De voetballers die toch getoond hadden voor de overwinning te willen gaan werden bejubeld. En de tegenstander werd uitgejouwd.
Dit voor 90 minuten lang. Sommige mensen in het stadium zagen er uit als gewone beambten die hun desk net verlaten hadden, maar van voor het fluitsignaal kon je merken dat dit hun godsdienst was! Een passionele belevenis van wat de Argentijnse mannen begeesterd.
Dat is niet moeilijk uiteraard, want bij matchen tussen de grote 5 van Argentinië zijn er geen fans van de uitploeg toegelaten. Op die manier zijn er dus ook geen rellen voor of na de match. Zoals het in voetbal vaker gaat.. had de ploeg met de meeste kansen en het mooiste voetbal geen geluk in afwerking in de zone van de waarheid.. en het noodlot sloeg dan ook toe als de tegenstander een lullig doelpunt maakte. Later besliste ook de scheidsrechter om hen aan een extra doelpunt te helpen. 0-2 voor River Plate dus. Scheidsrechter was kop van jut! Zijn moeder raakte verwikkeld in onaanvaardbaar taalgebruik.. De voetballers die toch getoond hadden voor de overwinning te willen gaan werden bejubeld. En de tegenstander werd uitgejouwd.
Dit voor 90 minuten lang. Sommige mensen in het stadium zagen er uit als gewone beambten die hun desk net verlaten hadden, maar van voor het fluitsignaal kon je merken dat dit hun godsdienst was! Een passionele belevenis van wat de Argentijnse mannen begeesterd.
DAG #3:
De volgende dag namen we de metro naar Palermo.
Hier gingen we al kriskrossend door de straten en ontdekten de meest verrassende murals!
Een culturele namiddag op ons programma. We bezoeken het Teatro Colon met een rondleiding. Deze heeft door z'n vorm één van de beste akoestiek ter wereld!
We worden langs de indrukwekkende inkomhal gegidst. Met z'n prachtige plafond en brede marmeren trap.
Hierna komen we in een nog mooiere ontvangstzaal met z'n bladgouden muurpleister en antieken stoelen...
Hierna is het tijd om de theaterzaal zelf te ontdekken. Alles hier is onlangs gerestaureerd en we horen verhalen over de sociale scènes die zich hier afspeelden.
Zo was het meer een sociaal gebeuren en gepoch in 1910, dan dat sommigen echt van opera/ballet/musicals hielden...
Het was vooral een spel van zien en gezien worden!
We worden langs de indrukwekkende inkomhal gegidst. Met z'n prachtige plafond en brede marmeren trap.
Hierna komen we in een nog mooiere ontvangstzaal met z'n bladgouden muurpleister en antieken stoelen...
Hierna is het tijd om de theaterzaal zelf te ontdekken. Alles hier is onlangs gerestaureerd en we horen verhalen over de sociale scènes die zich hier afspeelden.
Het was vooral een spel van zien en gezien worden!
We haasten ons terug naar ons appartement en trokken onze beste kleren aan.
Vanavond gaan we uit... Geen Argentinië zonder steak en tango natuurlijk!
We keken gedurende anderhalfuur naar een soort van ontstaan van de tango, tot de hedendaagse tango.
Vanavond gaan we uit... Geen Argentinië zonder steak en tango natuurlijk!
We keken gedurende anderhalfuur naar een soort van ontstaan van de tango, tot de hedendaagse tango.
Hiermee zat ons bezoek in de bruisende hoofdstad van Argentinië er ook mee op. De volgende dag namen we een 18u durende bus naar de watervallen van Iguacu!
